WALENTYNKI

-
ZBLIŻAJĄ SIĘ WALENTYNKI   2015
tego roczne Walentynki...uczciłam sobie wędrówką po naszym Beskidzie Ślaskim... pogoda jak marzenie...śnieg...lekki mrozik...i przepiękne słoneczko...więc z grupą znajomych sobie wędrujemy na Karkoszczonkę z Brennej Bukowej...w Chacie Wuja Toma...kawka...a ciasteczko które zaserwował mi "Walenty"było pyszne...                                                                                                 
 Brnęliśmy w śniegu...szlak ciągnie się pod górkę...lasem...a i widoki wyłaniałe jest cudne... i tak mijam...tak mijam bo wlekę się ostatnia...ale moje oczy chłoną te widoki...i zapominam się , a tu trzeba dalej pod górkę...tak mijam Hyrcę...jeszcze trochę i będzie Kotarz...a później Grabowa...gdzie oddana nowa Chata...posiłek...żurek...no dobry...ale ja robię lepszy...( trzeba się pochwalić )...  słoneczko już powolutku chyli się na spoczynek...wiec my w drogę do busika ...a jeszcze trochę zostało w dół marszu...a grupa jeszcze zboczyła...do najgrubszej Jodły w Polsce...a i najstarszej...ja i koleżanka na ławeczce łapiemy ostatnie promienie słoneczka...( przejdę do jodły jak już człowiek nie będzie się zapadał po pupę w śniegu...a jest stromo , oj jest)...
Jeszcze pół godzinki w dół i do domu...dalej czcić św. Walentego...
kilka moich heklowanych serwetek...dla moich znajomych...których lubię...a troszeczką ustroiłam moje okienko...





...a moja kochana koleżanka...a zaraz bliska sąsiadeczka...obdarzyła mnie pięknym hiacyntem...białym...bo to mój ulubiony kolor...( już od jakiegoś czasu)...  pewnie mnie lubi koleżanka...do doniczki sobie uheklowałam...koroneczkę...no również białą...wszystko
 się bieli i jaki zapach...aż nos swędzi...haha...


a i takie to moje Walentynki...piekne...ciekawe...a najważniejsze że zdrowe...i jeszcze takie jak lubię...
do następnego walentynkowego święta...które ...no dobrze, że jest...
więc czas zacząć robić jakieś prezenciki...



SERDUSZKOWO 2014

serduszka u mojej córeczki...z bezy...moich ulubionych ciasteczek...




a to moje na szydełku...skromnutkie



Komentarze

  1. stacho.lebiedzik9 marca 2015 13:53

    Kolorowe te Twoje Walentynki. Tegoroczne zapamiętam zawianiem na warszawskim Okęciu i potem prawie 2 tygodnie leżenie...

    OdpowiedzUsuń
  2. Gabriela Jaworowska9 marca 2015 17:58

    Dzięki za odwiedziny...ale dobrze,że już zdrowy...pozdrawiam serdecznie✴

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wisła

-
Obraz
Rzeka Wisła.  Rzeką która płynęła niedaleko mojego domu rodzinnego... Rzeka, która  nauczyła mnie pływać... Tak Ona... bo byłam wtedy z nią  sama... Ona mi szeptała co mam robić, podpowiadała szumiąc cichutko... niosąc mnie z jej nurtem.  Później były  już  tylko zabawy, wyścigi... kto szybciej... kto głębiej zanurkuje... I znowu Ona mnie poganiała... dodawała odwagi, szybkości... Oj to były zabawy, wesołość,  beztroska młodych lat.  Nadszedł czas na odpoczywanie,  na ochłodę w skwarne dni... leżakowanie,  kąpiele słoneczne... Ja i moja córka ucząca się utrzymać na wodzie,  Wisła, ta która jak mnie   uczyła pływania.  Teraz, jest inaczej.... chociaż dalej szumi, pieni się... to znów pluska na kamykach...  Teraz brzegi obrośnięte, i jak dawniej nie słychać już gwaru, śmiechu... zabawy... tylko czasem wędkarz próbuje coś złapać, ktoś odpoczywa wsłuchany w szepty rzeki, a obok czeka  rower by poszusować dalej.
Read more »

PLED CZTERY ŻYWIOŁY --- OMBRE

-
Obraz
CZTERY ŻYWIOŁY   Jeszcze jak było ciepełko… jak jeszcze na działce brata odpoczywałam… To tam skończyłam następny pled wielu kolorów… OMBRE, który nazwałam… CZTERY ŻYWIOŁY To następny pet z kolorowej włóczki, mięsisty, miękki i ciepły najlepszy na ten czas, kiedy zima się szybko zbliża. OGIEŃ bo też tym kolorem rozpoczęłam pracę… Ogień, który nas tak przyjemnie ogrzewa, a jakie smaczności można na nim ugotować… Same przyjemności gdy siedząc pod gwieździstym niebem, a ogień strzela iskrami gdzieś wysoko, śpiewać stare harcerskie piosenki. A, że też ogień bez POWIETRZA gaśnie, więc nad ogniem buszuje gaz życia podtrzymując jego siłę i moc i ciepło. Powietrze , które tak trudno opisać, a co dopiero pokazać i to w wykonaniu na drutach. Postrzegam sobie powietrze… jak niebo, czasem niebieskie z białymi chmurkami, czasem szarości wielkie… a i groza, która czasami dzieje się w przestworzach. Tak, delikatne, czasem groźne i tak potrzebne by życie kwitło, bo też powietrze krążąc daje życie w
Read more »
-
Obraz
C E R A M I K A Zajęcia twórcze... praca rąk... kunszt ... glina która tak uspakaja...i jakież cudeńka wychodzą. Każda praca inna, każda urokliwa w którą tyle serca się wkłada. Talerzyki, wazony... czy cudności z wałeczków będą zdobić nie jeden dom... Takie to popołudniowe, poniedziałki gdy zatapiam w glinę ręce i czuję tak wiele szczęścia...  
Read more »