BOŻE NARODZENIE

-
WIGILIA 2014   bez śniegu, w pięknej pogodzie...
wybrałam się na górkę za moim blokiem...podziwiałam nasze piękne Beskidy
a dzień wcześniej ta gwiazdka z pierniczka...z focona w ARTadresie...pysznie sobie wisi....
a moja taka inna...bombki sobie wiszą na gałązce bzu...
słońce zachodzi...trzeba pakować prezenty i do córki na kolację...będzie w tym roku wesoło...dużo nas będzie...
prezentów coraz więcej...
mój ten z niebieskim kwiatkiem...
stół nakryty...jeszcze tylko rodziny czekać... na zdjęciu połowa stołu...

ciepło na dworze więc bałwanki się rozpływają...

ale pięknie wyszły bałaniątka mojej córce...a i pyszne...


ja również uheklowałam takie ciepłe bałwanki...

a i cała rodzinka wyszła...pewnie na spacer się wybiorą...ale to w drugi dzionek świąteczny...bo i trochę śniegu napadało i mrozik lekki...
drugi dzień świąt...widok z mojego okna... więc jak Bozia da zdrówko to do następnej wiliji zapraszam...




BOŻE NARODZENIE 2013

u mnie w oczekiwaniu na WIGILIĘ



i to już u córki...ale zdolna...pomysłowe te choineczki piernikowe...   

a ile pysznych ciasteczek...a i moje makówki weszły w kadr...

będzie wiatrzysko...


i moje mikołajki uszydełkowane żegnają do następnego roku




BOŻE NARODZENIE 2012
witają moje aniołki...

w ogrodzie znajomych...jak byłam z wizytą...

i ich choinka...


a to u mnie...

ciasteczka mojej córki i jej reniferki...wytrzeszczają oczka...

u córki

u mnie...żegnam do następnego roku...

Komentarze

  1. stacho.lebiedzik3 stycznia 2015 03:20

    Prawdziwie rodzinne są Twoje Wigilie i to ma swój niepowtarzalny urok.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Gabriela Jaworowska3 stycznia 2015 07:37

      tak i takie lubie najbardziej...by zawsze byly liczne...wesole...i szczesliwe...pozdrawiam

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wisła

-
Obraz
Rzeka Wisła.  Rzeką która płynęła niedaleko mojego domu rodzinnego... Rzeka, która  nauczyła mnie pływać... Tak Ona... bo byłam wtedy z nią  sama... Ona mi szeptała co mam robić, podpowiadała szumiąc cichutko... niosąc mnie z jej nurtem.  Później były  już  tylko zabawy, wyścigi... kto szybciej... kto głębiej zanurkuje... I znowu Ona mnie poganiała... dodawała odwagi, szybkości... Oj to były zabawy, wesołość,  beztroska młodych lat.  Nadszedł czas na odpoczywanie,  na ochłodę w skwarne dni... leżakowanie,  kąpiele słoneczne... Ja i moja córka ucząca się utrzymać na wodzie,  Wisła, ta która jak mnie   uczyła pływania.  Teraz, jest inaczej.... chociaż dalej szumi, pieni się... to znów pluska na kamykach...  Teraz brzegi obrośnięte, i jak dawniej nie słychać już gwaru, śmiechu... zabawy... tylko czasem wędkarz próbuje coś złapać, ktoś odpoczywa wsłuchany w szepty rzeki, a obok czeka  rower by poszusować dalej.
Read more »

PLED CZTERY ŻYWIOŁY --- OMBRE

-
Obraz
CZTERY ŻYWIOŁY   Jeszcze jak było ciepełko… jak jeszcze na działce brata odpoczywałam… To tam skończyłam następny pled wielu kolorów… OMBRE, który nazwałam… CZTERY ŻYWIOŁY To następny pet z kolorowej włóczki, mięsisty, miękki i ciepły najlepszy na ten czas, kiedy zima się szybko zbliża. OGIEŃ bo też tym kolorem rozpoczęłam pracę… Ogień, który nas tak przyjemnie ogrzewa, a jakie smaczności można na nim ugotować… Same przyjemności gdy siedząc pod gwieździstym niebem, a ogień strzela iskrami gdzieś wysoko, śpiewać stare harcerskie piosenki. A, że też ogień bez POWIETRZA gaśnie, więc nad ogniem buszuje gaz życia podtrzymując jego siłę i moc i ciepło. Powietrze , które tak trudno opisać, a co dopiero pokazać i to w wykonaniu na drutach. Postrzegam sobie powietrze… jak niebo, czasem niebieskie z białymi chmurkami, czasem szarości wielkie… a i groza, która czasami dzieje się w przestworzach. Tak, delikatne, czasem groźne i tak potrzebne by życie kwitło, bo też powietrze krążąc daje życie w
Read more »
-
Obraz
C E R A M I K A Zajęcia twórcze... praca rąk... kunszt ... glina która tak uspakaja...i jakież cudeńka wychodzą. Każda praca inna, każda urokliwa w którą tyle serca się wkłada. Talerzyki, wazony... czy cudności z wałeczków będą zdobić nie jeden dom... Takie to popołudniowe, poniedziałki gdy zatapiam w glinę ręce i czuję tak wiele szczęścia...  
Read more »